هر چند برگزاری نشست گروههای وابسته به بیت شیعی در منزل هادی العامری رهبر تحالف «الفتح» و حضور مقتدی صدر و نوری المالکی پس از چند سال قطع ارتباط آنهم در کنار هم نشستن و تبادل فکری با هم داشتن، اتفاق مهمی در حوادث سال های اخیر عراق محسوب میشود، اما تا زمانی که دولت جدید در عراق شکل نگرفته و مداخله گران شیطانی همچون امریکا و سعودی ها هر روز با خواندن زیر گوش برخی این گروه ها که بیشترین آرا را در پارلمان کسب کرده و نقش اصلی در تشکیل دولت دارند، ثبات سیاسی در حاکمیت عراق با محوریت کلیت شیعه صورت نگیرد، همچنان باید نگران آینده عراق بود و نباید به برگزاری چنین نشست هایی دلخوش نمود. چراکه مهمترین موضوع در عراق امروز، انتخاب نخست وزیر و شکلگیری دولتی است که باید از بین شیعیان انتخاب شود.
سختترین و یقینا مهمترین اتفاق در شکل گیری و ادامه قدرت در عراق، انتخاب نخست وزیر است. برای دولت آینده عراق چند سناریو پیشبینی شده است :
بسیاری از سیاسیون عراق اعتقاد دارند که گروههای شیعی در این کشور با توجه به نتیجه انتخابات، نمیتوانند با هم توافق کنند و فراکسیون اکثریت شکل نخواهد گرفت. در صورت محقق شدن این سناریو، احتمال انتخاب مجدد مصطفی الکاظمی برای تصدی پست نخست وزیری برای یک دوره جدید بسیار زیاد است. نسبت به این سناریو موافقانی از طیفهای مختلف طوایف عراق وجود دارد که مهمترین آنها عبارتند از: ائتلاف سائرون به رهبری مقتدی صدر، ائتلاف تقدم به رهبری محمد حلبوسی (رئیس پارلمان عراق) و حزب دموکرات کردستان به رهبری مسعود بارزانی.
تحقق این سناریو میتواند مطلوب ایالات متحده آمریکا برای ماندگاری بیشتر در عراق و همچنین پیشبرد اهداف خود باشد. برای کشورهای منطقه همچون ترکیه و عربستان این سناریو مطلوب است بخصوص آنکه معاهدات مختلفی بین عراق، ترکیه و عربستان در این دوره منعقد شده است.
سناریوی دوم: نخست وزیری یکی از رهبران گروه های شاخص شیعه
محقق شدن این سناریو در عراق می تواند خواسته گروههای مقاومت و حشدالشعبی باشد. محقق شدن این سناریو میتواند فرایند خروج نیروهای آمریکایی و ناتو را از عراق تسریع کند و به تجاوزات ترکیه به خاک عراق پایان دهد. همچنین میتواند پایانی بر حضور تروریستهای ضد انقلاب در منطقه کردستان عراق باشد. حامیان این سناریو،گروه مقاومت عراقی از جمله ائتلاف دولت قانون، ائتلاف الفتح، اتحادیه میهنی کردستان عراق و... هستند. این سناریو مطلوب محور مقاومت است.
سناریوی سوم: نخست وزیری از جریان صدر
جریان صدر عراق به رهبری مقتدی صدر، بعد از حمایت از نوری المالکی در دوره اول نخست وزیری و اختلاف با وی، همواره خود را در قالب اپوزیسیون دولت مستقر تعریف میکرده است . در انتخابات گذشته، این جریان با اینکه اکثریت کرسیهای پارلمان را در دست میگرفت، اما فراکسیون بزرگتر برای انتخاب نخستوزیر را تشکیل نمیداد. این امر باعث شده است که جریان صدر و شخص مقتدی صدر، به عنوان مخالف وضع موجود خود را تعریف کنند. در انتخابات اخیر اما ظاهراً وضع به گونهای است که جریان صدر در نظر دارد در انتخاب نخست وزیر و تشکیل فراکسیون بزرگتر نقش ایفا کند. محقق شدن این سناریو برای محور مقاومت و سایر گروههای سیاسی شیعی نیز همچون سناریوی دوم مطلوب خواهد بود.
نباید از این نکته غافل بود که تحقق بدترین سناریوها اگر چه موجب کُندی پیشبرد امور خواهد شد اما سرانجام ، چیزی جز اخراج آمریکا را در بر نخواهد داشت.
ارسال نظرات